اذان بین دو نماز بدعت است؟

اذان بین دو نماز بدعت است کل مراجع

۱- اگر بین دو نماز جمع کنیم و فاصله ای نندازیم آیا اذان گفتن حرام است؟
۲- اگر بخوایم بین دو نماز اذان بگیم چقدر باید فاصله بیفتد ؟

آیت الله خامنه ای:‌

ج1) بنابر احتياط واجب در هر موردى كه نمازها جمع خوانده مى‏ شوند بايد اذان ترك شود.
ج2) اگر به اندازه ای فاصله شود که عرفا بگویند نماز را به صورت جمع نخوانده اید اذان ساقط نیست و با خواندن نافله نماز عصر بين ظهر و عصر و نافله مغرب بين نماز مغرب و عشا، جدا شدنى كه موجب ساقط نشدن اذان است تحقق پيدا مى‏ كند.

آیت الله مکارم شیرازی:‌

1- اشکالی ندارد.

2-فاصله افتادن لازم نیست.

آیت الله شبیری زنجانی:

1-خیر گفتن آن رجاءَ مانعی ندازد.

2- اگر بخواهید به نیت ورود اذان بگویید باید عرفا به گونه ای باشد که گفته نشود بین دو نماز جمع کرد یا اینکه بین دو نماز نافله خوانده شود.

آیت الله فاضل:

هر نمازى كه با نماز قبل همراه خوانده شود اذان آن ساقط مى شود چه همراه خواندن دو نماز مستحب باشد يا نباشد،

بنابراین در مواردی که در رساله ذکر شده که گفتن اذان ساقط است، نباید اذان گفته شود و اگر کسی به قصد اینکه اذان گفتن مستحب است اذان بگوید حرام است، لیکن اگر به قصد ذکر اذان بگوید اشکال ندارد ولی بهتر است در این موارد اذان را به قصد ذکر نیز با صدای بلند نگوید و بهتر است اصلا به قصد ذکر هم اذان را نگوید.

2- مقدار فاصله بستگی به نظر عرف دارد، اگر به مقداری فاصله شود که عرف بگوید بین دو نماز فاصله افتاده است،اذان گفتن برای نماز بعدی مستحب است، البته اگر بین دو نماز نافله نماز را بخواند و زیاد طول نکشد، عرفا فاصلهبین دو نماز صدق نمی کند.

آیت الله وحید:

1-خیر مستحب است بگوید مگر در مواردی : در دو نماز اذان مشروع نيست:

(اوّل) نماز عصر روز عرفه ـ كه روز نهم ذى حجّه است ـ در عرفات.

(دوم) نماز عشاء شب عيد قربان براى كسى كه در مشعر الحرام باشد ، و در اين دو نماز در صورتى اذان مشروع نيست كه با نماز قبلى هيچ فاصله نشود ، يا بين آنها كمى فاصله شود كه عرفاً بگويند دو نماز را با هم خوانده است.

اگر براى نماز جماعتى اذان و اقامه گفته باشند ، كسى كه با آن جماعت نماز مى خواند ، نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.

  اگر براى خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببيند جماعت تمام شده ، تا وقتى كه صفها به هم نخورده و جمعيّت متفرّق نشده با شرايطى كه در مسأله بعد مى آيد ، نمى تواند براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.

در جايى كه عدّه اى مشغول نماز جماعتند ، يا نماز آنها تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است ، اگر انسان بخواهد فُرادى يا با جماعت ديگرى كه بر پا مى شود نماز بخواند ، با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مى شود. (و اين سقوط به نحو عزيمت است يعنى نبايد اذان و اقامه بگويد.)

(اوّل) آن كه نماز جماعت در مسجد باشد ، پس اگر در مسجد نباشد اذان و اقامه ساقط نيست.

(دوم) آن كه براى آن نماز ، اذان و اقامه گفته باشند.

(سوم) آن كه نماز جماعت باطل نباشد.

(چهارم) آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد ، پس اگر مثلاً نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد بر بام مسجد نماز بخواند ، اذان و اقامه ساقط نيست.

(پنجم) آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشند.

(ششم) آن كه وقت نماز او و نماز جماعت مشترك باشد ، مثلا هر دو نماز ظهر يا هر دو نماز عصر بخوانند ، يا نماز جماعت نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند ، يا او نماز ظهر بخواند و نماز جماعت نماز عصر باشد.

اگر در شرط سوم از شرطهايى كه در مسأله پيش ذكر شد شكّ كند ، يعنى شكّ كند كه نماز جماعت صحيح بوده يا نه ، اذان و اقامه از او ساقط است ، ولى اگر در به هم خوردن صفها يا تحقّق بقيّه شرايط شكّ كند ، چنانچه حالت سابقه معلوم باشد ، بايد بر طبق حالت سابقه عمل كند ، مثلا اگر در اثر تاريكى شب ، شكّ كند كه آيا صفوف متفرّق شده يا نه ، بنا بگذارد بر اين كه متفرّق نشده و اذان و اقامه را نگويد ، و اگر شكّ كند كه آيا براى آن جماعت اذان و اقامه گفته شده يا نه ، بنا بگذارد بر اين كه گفته نشده ، و اذان و اقامه را استحباباً بگويد ، و در صورتى كه حالت سابقه معلوم نيست اذان و اقامه را رجاءً بگويد.

➖➖➖

استفتاء از سایت مراجع عظام

?? سایت اسک احکام

پایگاه تخصصی فقه و احکام

??   www.askahkam.ir