نماز قضای والدین بر پسر بزرگتر

سوال: آیا نماز قضای پدر و مادر بر پسر بزرگتر واجب است؟

پاسخ: پس از مرگ پدر، نمازها و روزه هایی را که به جا نیاورده – چنانچه از روی نافرمانی ترک نکرده و می توانسته قضا کند – بر پسر بزرگتر [۱] واجب است قضا نماید. پسر بزرگتر یا باید خودش این اعمال را به جا آورد یا اجیر بگیرد، ولی قضای نمازهای مادر بر پسر بزرگتر واجب نیست، هر چند بهتر است انجام دهد. [۲]

آیت الله بهجت: بر پسر بزرگتر واجب است نمازهایی را که از پدرش و بنابر احتیاط واجب از مادرش به خاطر عذری – همچون خواب یا بیماری و مانند آن – و یا بنابر احتیاط واجب، به عمد فوت شده، قضا کند یا برای آنها اجیر بگیرد. [۳]

آیت الله خامنه ای: بر پسر بزرگتر واجب است نمازهایی را که از پدر و مادرش فوت شده و از روی سرکشی و نافرمانی نبوده، بعد از مرگ آنها به جا آورد؛ بلکه اگر از روی سرکشی و نافرمانی هم ترک کرده باشند، بنابر احتیاط مستحب باید همین طور عمل کند. [۴]

آیت الله سبحانی: اگر پدر و بنابر احتیاط واجب، مادر، نماز خود را به جا نیاورده باشند و می توانسته اند قضا کنند، بر پسر بزرگترشان واجب است که بعد از مرگشان قضای نماز آنها را به جا آورد یا برای این کار اجیر بگیرد. [۵]

آیت الله صافی: بنابر احتیاط واجب اگر پدر از روی نافرمانی هم نمازها را ترک کرده باشد، پسر بزرگتر باید آن را قضا نماید یا برای آن اجیر بگیرد. در مورد مادر نیز احتیاط واجب رعایت این حکم است؛ بلکه در صورتی که (پدر و مادر) وصیت نکرده و پسر هم نداشته باشند، احتیاط واجب این است که بزرگترین مرد از اولیای میت، نماز و روزه آنها را قضا کند و با نبود مردان، زنان آن را انجام دهند. [۶]

آیت الله مکارم: اگر پدر از روی نافرمانی هم نماز و روزه ها را ترک کرده باشد، بنابر احتیاط مستحب باید به همین گونه عمل کند؛ همچنین روزه ای را که در سفر نگرفته و توانایی قضای آن را پیدا نکرده، احتیاط واجب آن است که پسر بزرگتر قضا نماید. [۷]

——————-
پی نوشت:
[۱]. سیستانی: بنابر احتیاط.
[۲]. توضیح المسائل ده مرجع، م ۱۳۹۰؛ امام، تحریر الوسیله، ج ۱، صلاه القضا، ص ۴۱۲،‌م ۱۶؛ سیستانی، منهاج الصالحین، ج ۱، م ۷۳۷ و المسائل المنتخبه، م ۴۴۸٫
[۳]. بهجت،‌ وسیله النجاه، م ۹۱۶ و استفتائات، ج ۲، س ۲۴۰۷، ۲۴۰۸، ۲۴۱۰، ۲۴۱۸، ۲۴۱۹ و ۲۴۲۸٫
[۴]. خامنه ای، اجوبه الاستفتائات، س ۵۴۲ و ۵۴۸٫
[۵]. سبحانی، توضیح المسائل، م ۱۳۲۵٫
[۶]. صافی، توضیح المسائل، م ۱۳۹۹ و جامع الاحکام، ج ۱، س ۲۸۴، ۲۸۶، ۲۸۹ و ۲۹۰ و هدایه العباد، ج ۱، م ۹۹۰ و ۹۹۱٫
[۷]. مکارم، توضیح المسائل، م ۱۲۰۵ و استفتائات جدید، ج ۱، س ۲۳۸ تا ۲۴۰ و ج ۲، س ۳۱۱ و ۳۱۲ و ج ۳، س ۲۶۱٫
>>> برگرفته از کتاب «رساله مصور»، ج ۲، ص ۱۴۸٫

———————

برگرفته از سایت رهروان ولایت