عدم اطلاع از بطلان روزه بواسطه استمنا

اگر کسی نمی دانسته خود ارضایی باعث ابطال روزه می شود چه حکمی دارد ؟
—

آیت الله خامنه ای : روزه او باطل است و از آنحايى كه جهل به حكم شرعى داشته، كفاره به عهده او نمى‌باشد

آیت الله مکارم شیرازی : کارهايي که روزه را باطل مي کند اگر عمدا ً و با علم و اطلاع انجام دهد، علاوه بر اين که روزه او باطل مي شود و قضا دارد، کفاره نيز دارد; ولي اگر به خاطر ندانستن مسأله باشد کفاره ندارد، ولي  قضاي آن واجب است.

 آیت الله وحید خراسانی: اگر میدانسته کار حرامی است هم قضاء دارد وهم کفاره وهم بنابراحتیاط واجب کفاره ی جمع دارد اگرچه نداند روزه را باطل میکند یا نداند کفاره دارد.

آیت الله سیستانی : اگر كسى استمناء كند ، در حالى كه جاهل باشد به اينكه استمناء روزه را باطل مى‏كند چنانچه در جهل خود معذور باشد ، روزه اش صحيح است .

و همچنين اگر با خود كارى كند در حالى كه از خود مطمئن بوده منی از او خارج نمی شود و اتفاقا و بدون قصد منی خارج شود روزه صحيح است.

و گرنه در صورتى كه بداند آن كار روزه را باطل مى كند ، اضافه بر قضا ، كفاره هم بر او واجب مى‏شود . وهمچنين است بنا بر احتياط واجب کسى که جاهل به حکم است ولى در جهل خود معذور نيست و مطمئن هم نيست يعنى احتمال مى دهد كه مبطل باشد.

و در كفاره افطار روزه ماه رمضان ، کافی است به شصت فقير غذا بدهد به هر كدام ۷۵۰ گرم گندم يا آرد يا نان .

واگر قضای آن را يک سال تأخير بياندازد تا ماه رمضان بعد برسد بايد بابت هر روزعلاوه بر قضا همان مقدار غذا را به يک فقير بدهد و اگر بيش از يک سال تاخير بياندازد كفاره تكرار نمى شود.

آیت الله شبیری زنجانی:‌ اگر به قصد خروج منی این کار را کرده روزه اش باطل می شود و کفاره هم دارد مگر اصلا نمی دانسته خودارضایی حرام است که در این صورت کفاره ندارد

 آیت الله فاضل لنکرانی‌: اگر کسی نمی دانسته که خود ارضائی روزه راباطل می کند و احتمال هم نمی داده که روزه را باطل کند، و کاملا جاهل قاصر باشد، در این صورت اگر استمناء کند و منی خارج شود روزه باطل می شود ولی کفاره ندارد، روزه آن روز را ادامه دهد و بعدا یک روز قضا بگیرد. اما اگر احتمال می داده که روزه را باطل کند و تحقیق و سؤال نکرده، هم قضا دارد و هم به احتیاط واجب کفاره جمع واجب می شود، يعنى بايد هم دو ماه روزه بگيرد که 31 روز آن باید پی در پی باشد و هم شصت فقير را سير كند، يا به هر كدام اينها يك مد طعام بدهد، و چنانچه هر دو مورد برايش ممكن نباشد، هر كدام از آنها که ممكن است بايد انجام دهد. و چنانچه هیچ کدام برايش ممكن نباشد مخيّر است بين اينكه هيجده روز روزه بگيرد، و يا اينكه هر چند مد كه مى تواند بفقرا اطعام بدهد، و اگر نتواند بدهد، بايد استغفار كند اگر چه مثلا يك مرتبه بگويد استغفر الله، و احتي اط واجب آن است كه هر وقت بتواند كفّاره را بدهد.

—

استفتاء‌ از سایت مراجع عظام