شروع پرهیز از مبطلات روزه، طلوع فجر صادق (وقت اذان صبح) است؛ پس اگر با شنیدن اذان، به طلوع فجر اطمینان پیدا کند، نباید مبطلی انجام دهد، پس اگر لقمه ای در دهان وارد شد، نباید فرو برد. اما اگر اطمینان به دخول وقت ندارد، می تواند چیزی بخورد.
آیت الله خامنه ای: کسی که به واسطه پیری نمی تواند روزه بگیرد یا برای او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست؛ ولی در صورت دوم(مشقت)، باید برای هر روز یک مد که تقریبا ده سیر است گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد.
آیه الله خامنه ای: “اگر اطمینان حاصل شود که اذان از هنگام داخل شدن وقت شروع شده، صبر کردن تا پایان اذان لازم نیست.”
همه مراجع (به جز آیت الله صافى و آیت الله وحید): در این فرض (هر چند تأخیر غسل، گناه است) ولى چنانچه قبل از اذان صبح تیمم کند، روزه او صحیح است.
همه مراجع (به جز سیستانی و بهجت): فرو بردن خلط (چنانچه به فضای دهان نیامده باشد) اشکالی ندارد, ولی اگر به فضای دهان برسد احتیاط واجب ان است که فرو نبرد.
مصرف دارو روزه را باطل می کند. و اگر طبق دستور پزشک مصرف دارو در روز برای او لازم باشد نباید روزه‌بگیرد.
آیت الله خامنه ای: اگر صِرفاً براى بازکردن راه تنفّسى بدون دارو باشد و یا همراه با دارویى است که به‌صورت پودر به ریه‌ها پاشیده مى‌شود، مضرّ به روزه نیست.
آیت الله خامنه ای: اگر چیزی وارد حلق نمی‌شود ضرری برای روزه ندارد.
آیت الله خامنه ای: به طور کلی استفاده از قطره برای چشم و گوش در هنگام روزه اشکال ندارد و حتی اگر تلخی آن احساس شود ولی از ورود چیزی به حلق باید جلوگیری شود.
آیت الله خامنه ای: ج۱و۲) روزه بر او از زمان بلوغ واجب بوده، و ترک آن به مجرد بعضى از عذرها جایز نبوده است، بنابراین اگر افطار عمدى روزه ماه مبارک رمضان به مجرد احتمال عدم وجوب روزه بر او باشد، در فرض سؤال علاوه بر قضا، کفّاره هم واجب است. و کفاره افطار عمدى روزه ماه رمضان براى هر روز عبارت است از شصت روز روزه یا اطعام شصت فقیر و یا دادن شصت مدّ طعام به شصت [...]
